تقدیم به شقایق

به هم که می رسیم

سه نفریم

من و تو و بوسه

از هم که جدا می شویم

چهار نفریم

تو و تنهای                                                              من و عذاب 

چنان دل کندم از دنیا ...... که شکلم شکل تنهاییست

                                                                         ببین مرگ مرا در خویش ..... که مرگ من تماشاییست

مرا در اوج می خواهی .... تماشا کن  تماشا کن

                                                                            دروغین بودمت دیروز ...... مرا امروز تو حاشا کن

در این دنیا که حتی ابر .....نمی گرید به حال ما

                                                                               همه از من گریزانند ....... تو هم بگذر از این تنها

عشق

 

 

آنجا که همه به عشق تو زنده شدند من آمدم و مرگ دلم را دیدم کاش بودی تا دلم تنها نبود تا اسیر غصه ی فردا نبود کاش بودی تا برای

 

 قلب من زندگی این گونه بی معنا نبود کاش بودی تا فقط باور کنی بعد تو این زندگی زیبا نبود

 

 

 

عاشق درغگو

 

بسه دیگه چیزی نگو دروغگو دروغ داره ازون چشات می باره توکه عاشق ما نیستی پس چرا ادعات می شه چرامی خوایی باورم شه عشق بی

 

حساب کتابت چرا می خوایی بمونم یه عمر تو فکرو خیالت تو که یه مجنون و دل داده نیستی حرفت چیه تو که خواهان ما نیستی پس دوست دارم

 

دیگه چیه تو از عشق فقط و فقط یه اسم شنیدی تو از عشق هیچ بویی نبردی عشق یه محبت پاک خداست گفتنش ازلبای یه درغگو نابه جاس

 

 

آرزو

 

خنده بر بختم زدی تا خود پسندی آرزو دارم تو هم هرگز نخندی سادگی کردم اگر دل برتو بستم ساده بودم ساده بر خاکت نشستم

 

شرمندگی

اگه عشقی نباشه آدمی نیست اگه آدم نباشه زندگی نیست نپرس از من چه آمد بر سر عشق جواب من به جز شرمندگی نیست